hallux valgus

• sevgili hallux valgus'lu kardeşlerim bu sorunun kesin, net çözümü ameliyattır, diğerleri ehvan-i şer çözümlerdir.
  
  ameliyatı geçirmiş, bu satırları bandajlı ayaklarını uzatıp yazan biri olarak öncelikle belirtmek isterim ki ameliyattan korkmaya hacet yok, panik yapmayın. hallux valgus sergüzeştimi burdan sizlerle paylaşacağım ki benden sonraki hallux valgus kardeşlerime kılavuz olabileyim (kılavuz - karga.... yok canım o ayrı bir hikayeydi) hadi yine iyisiniz.
  
  ....gelelim bir hallux valguslu'nun hatıra defterine...
  
  ameliyat öncesi:
  x: neee amliyat mı olacaksın. deli misin sen? zoruna ne durduk yere başına iş açıyorsun.
  nananem: yok durduk yere değil, ağrıyor kemiklerim, giyecek ayakkabı bulamıyorum.
  a: bak biliyor musun bizim bilmem kimin bilmemnesi de olmuş o ameliyattan 3 hafta sonra bir şeyi kalmamış şimdi çok iyiymiş
  nananem: hı hııı, ben de olacağım işte
  b: bizim yan komşunun kuzeninin dedesinin kayınvalidesinin hemşehrisi olmuş bundan ağrısı sızı olmuyormuş merak etme
  nananem: yok merak etmiyorum, olucam işte mecburum
  c: ay deli misin korkmuyor musun, kesecekler öyle, ya bir şey olursa
  nananem: yok korkmuyorum nasıl olsa narkozla yapacaklar (hahahah şuursuz iki üç gün sonra görecem ben seni)
  .....
  
  ameliyattan bir gün önce: ya bir şey olursa, ekstra sistolum de var benim, ya narkozda kalbim durursa, ya pisi pisine gidersem, bizimkiler mahvolur. yok canım bişi olmaz kendine gel. ama ya olursa... yok yok olmaz
  
  1 gün (ameliyat günü): hmmm uyandım, rüyamda da ağladım sanki... aaaa onlar ne kocaman iki beyaz şey.. sahi ya ayaklarım... ameliyat oldum ben... vallahi oldum, ölmemişim, heyt beee. bayağı da iyiyim. hmm pısır pısır sesler geliyor içerden. "iyiyim b
  en uyumuyorum burya gelin, ne konuştuğunuzu merak ediyorum." oley be, ağrım da yok süper...
  
  1. gün (akşam üstü): ahahaha sen misin iyiyim süper diyen, işte ameliyat süresince yapabileceğin en büyük salaklık uyumak yerine yatağın içinden car car millete laf yetiştirmek, şimdi işte kus ve dönen başını sabitlemeye çalış bakalım. nerden oldum ben bu ameliyatı, yüreyemeceğim ben imkanı yok.
  
  2.gün: doktor geldi, kar adam yeti bandajlarını çözdü, pansuman yaptı. ben o ara ayılıp bayılmakla meşgul olduğum için ayaklarımın durumun görmedim, görenler dümdüz olduğunu söylüyorlar. sol ayak iyi de sağ ağrıyor sanki ya. allah cezanı versin senin, kaşınıp durdun başın iş açtın geri zekalı. ayağımın üstüne basıyorum ama ağrıyor yahu, başım da dönüyor hala. doktor yarın çıkarsın diyor, hayatta çıkmam ben burdan, mümkün değil.
  
  3.gün: eheheheheh tek başıma yürüyorum yahu. bir kapmlumbağadan bile daha yavaş ama yürüyorum resmen. heeeeyt koca ayak yeti geliyor çekilin. eve de geldim, 3 kat merdiveni azıcık yardımla çıktım, çok zorlayınca ağrıyor ayaklarım ama abartmadığım sürece basabiliyorum. doktor haklıymış yahu.
  
  4. gün: hmmmm basıyorum resmen, bakiyim.... yok ağrımıyor. ah sözlüğe yazmalıyım bunları, hallux valguslu kardeşlerimi bilgilendirmeliyim.
  
  7.gün: dimdik, mağrur ve gözlerimden ateş saçarak tosun paşa edasıyla nasıl yürüyorum bir görsen sözlük. pansumana gittim bugün ayağıma ilek defa bakabildim, allah seni inandırsın dümdüz olmuş, meğerse normal ayak dediğin böyle olurmuş. bandajlarımla uygun adım bir-ki bir-ki yürüyerek gidip geldim. zara ve mango'da indirim varmış, gelirken gördüm. bir kaç gün sonra buralara uğramayı planlıyorum.
  
  11.gün: ay daraldım, vallahi daraldım. çözsem mi acaba şu bandajları?? rahat basıyorum, yürüyorum, eee demek yaram iyileşmiş çözülebilir bu bandajlar. pu havada bu bandajlarla kesin şimdi de pişik olacak ayacıklarım
  
  13.gün: sevgili sözlük ancak kendime gelip bu satırları yazacak gücü buldum kendimde. doktora gittim, dikişlerin hepsini aldı, 8er tane dikiş varmış her bir ayakta. dikişleri aldıktan sonra doktor tekrar sardı ayacıklarımı ama bu sefer çok daha ufak bir bandajla. bastığım zaman ayak tabanımın yerle temas ettiğini hissedebiliyorum en azından. haftaya komple alınacak bandajlar, ben de 20 temmuz'u ayacıklarımın bağımsızlık günü olarak kutlayacağım.
  
  20.gün: bandajlarım nihayet çözüldü sözlük, ayacıklarım nihayet nefes alıyor, havasızlıktan görsen ne hale gelmişler! ayaklarımda tenis çorapları günler sonra ilk defa ayakkabı-terlik giydim. başparmaklarıma birer adet makara eşlik ediyor; 3-4 hafta onları takıp gezeceğim. ayaklarım hala şiş biraz, az biraz da sızlayıp nazlanıyorlar ama güzel günler göreceğiz, güneşli günler, motorları maviliklere süreceğiz.
  
  40.gün: heheheheheh ayağımda parmakaraları olduğu sürece eskisi gibi haldır haldır yürüyorum, normal yürümek ne demek egzersiz babında tempolu yürüyüş bile yapıyorum façalı ayacıklarımla
  
  pek önemli edit:
  ameliyattan sonra topuklu ayakkabı giyeceğiniz ilk birkaç sefer (ki zaten 6-7 ayı buluyor)
  1- 1-2 saat gibi kısa süreliğine topuklu giyin.
  2- kesinlikle dolgu topuk giyin
  3 - giyeceğiniz ayakkabı sivri burunlu olmasın
  
  yoksa iki üç gün boyunca inim inim inlersiniz, başıma geldi ordan biliyorum