erken kaybedenler

• emrah serbes'in ayan beyan şekilde kendini, beni, seni, babasından dayak yiyip mahalle'de ahkam kesenleri, aynı kızı beraberce sevenleri, onüç onbeş yaşlarındayken günlerce karşı komşunun kızının koca götünden başka bir şey düşünmeyenleri, mala asılırken anne tarafından yakalanmayı, bir kızı sevdiğin halde nedeni bilmeden sevgiye tamamen zıt davranılmasını... kısacası şu topraklarda sorunlu bir şekilde yetişen/yetiştirilen(ben böyle değilim diyen var mı acaba?) genç erkeklerin acınası, komik, hüzünlü, sapık, gururlu hallerini anlattığı kitabı.
  yazar diğer kitaplarına nazaran bunu kalbiyle yazdığını belirtmiş, amenna diyoruz.her hikaye kaybetmenin hem mizahi hem de hüzünlü bir şekilde gönülden tasviri. hele aile ve mahalle ortamları, o ortamların böyle dinlemek hiç aklıma gelmezdi. küfür etmeyi ve bunun erdemin içselleştirildiği dünyaların insanı olduğumuzu öğreniyoruz.
  velhasıl okurken kendimi bu içinde ve güvende hissettiğim başka bir kitap görmedim.