amatör fotoğrafçının yaşlı amca saplantısı

• siyah beyaz fotoğraflarda 'doku zenginliği' gibisinden bir ölçüt var; bir anlamda renkli fotoğraftaki 'renk zenginliği'nin yerini tutuyor. o yüzden genellikle fotoğrafı çekilirken arıza çıkarmayacağı varsayılan (ve genellikle de çıkarmayan, çıkarsa da kolay ekarte edilen) yaşlı amcanın yüzünden doku alıyoruz, bunu hem pozsuz portre fotoğrafçılığı, hem de yaşlılara duyulan karışık hisler (bkz: gerontology) ile harmanlayıp sununca sanatsal duruyor. olay bundan ibaret. yaşlı amca, kedi, güvercin- hepsinin kendince tutarlı, geçerli bir sebebi var. ama bak dikkat et, 'amatörlerin yaşlı adam resmi çekmesi' konusu da mizahi bir dille en az yaşlı amca fotoğrafçılığı kadar işlenmiş. ironiyse o da ironi, gözlem mizahıysa o da gözlem mizahı.