goodbye bafana

• --filmi, hakkında hiç ama hiçbir şey bilmeden izlemek isteyenler için spoiler içerebilir--
  
  filmde gardiyan gregory'nin koyu faşist karakterinin, zamanla mandela'yla yakınlaştıkça, oldukça çarpıcı bir şekilde değiştiğine şahit oluyoruz. hükümet tarafından, yasaklı yayın ilan edilmiş, yani üst düzey yetkililer hariç kimsenin okuyamayacağı özgürlük bildirisi'nin gerçek içeriğinden bihaber, siyahların bütün beyazları katletmek istediğiyle ilgili bir yazı olduğunu sanan gregory, sonunda bir şekilde bildiriyi okuduğunda, "bilinmezlik" ve "korku" üzerine kurduğu faşist fikiler, mandela'yı daha yakından tanımaya başlamasının ve ona karşı duyduğu "öteki korkusu"nun da zamanla yok olmasının etkisiyle, tam bir duygusal ve kişiliksel evrim geçiriyor. tanıdıkça, bildikçe, korkuları azalıyor..
  
  tabii, bu noktada önemli bir durumun altını çizmek de gerekir. diyebilirsiniz ki, neden öteki gardiyanlar da aynı evrimi geçirmiyor o zaman. onlar da tanıdıkça, bildikçe, korkularından ve faşizanlıklarından arınabilirlerdi diyebilirsiniz. fakat gregory'i onlardan ayıran bir durum var: gregory, küçükken yaşadığı köyde, hiç beyaz yaşıtı olmadığı için, siyahi bir çocukla arkadaşlık kurmuş ve aynı zamanda mandela'nın da mensubu olduğu kabilenin dilini de öğrenmiştir bu arkadaşlık sayesinde. ben, gregory'nin bu evriminde, bu arkadaşlığın ve dil unsurunun da büyük payı olduğunu düşünüyorum. arkadaşlık, önyargının çok sağlam temelleri olmamasına sebep olmuştur kanımca.. yani küçükken arkadaşı olan bir siyahın iyi biri olması, yetişkin gregory'nin bilinçaltına "siyahlar da iyi insanlar olabilir"i yerleştirmiştir mutaka.
  
  dil konusuna gelince, iki farklı dünyayı birbirine yakınlaştıran çok önemli bir unsur olduğunu düşünüyorum. "bir ortak noktamız var, belki daha da çoğu vardır" mesajı yankılanıyor olmalı bu konuyla alakalı gregory'nin bilinçaltında..
  
  --filmi, hakkında hiç ama hiçbir şey bilmeden izlemek isteyenler için spoiler içerebilir--
  
  özetle, güzel film demek istedim..