milli forma

• vatanimin her hangi bir spor dalinda basarili oldugunda sadece takimin degil halkimizin bir araya gelmesi icimde tarif duyulmaz bir his doguruyor milli formaya karsi bende. keske diyorum icimden bir spor dalinda profesyonel olabilecek kadar yetenekli/sansli olabilseydim, olabilseydim de o formayi bir kez sirtima gecirebilseydim. milli takimimizin sampiyonalardaki kenetlenmeleri, yaptiklari kamplar, sakatliklar sonrasi birbirlerine verdikleri destekler, yurda inince daha havalanindan baslayan karsilanmalari, basarinin/ulkemize getirilen madalyanin veya kupanin ardinda yatan calismalari, baska bir zaman diliminde agzimiza gelen kufru savurdugumuz oyuncunun sayisiyla gelen galibiyete taraftarlarinin/halkimizin en az onun kadar sevinmesi. bence gercekten tarif edilemeyen duygular olsa gerek. bilmiyorum ne kadar sansli olduklarini biliyorlar mi sporcularimiz ay-yildizli formamizi uzerlerine gecirince. oteki ihtimali dusunmek bile istemiyorum zira. keske bir sans verilse bizlere de o duygulari biz de tadabilsek. bir turnuvada kenarda su veren, havlu tutan insanlarimizdan biri olabilsem. en azindan o duygulari, olayin kaynaginda yasasam. hani bi reklam var, halktan cikan bir 11, daha sonra mehmet yildiza, ardaya filan donusuyor. insan ona bile ozeniyor yahu.
  
  tanim: keske bir mucize olsa da, bana da giymek nasip olsa dedigim, gozumde kutsal olan formadir.