kemalizmin kadın düşmanlığı

• aksini iddia etmek için italya, japonya ve isviçre'de kadınlara seçilme hakkı verilme tarihlerini ortaya koymanın anlamsız olacağı bir konudur, türkiye bu konuda birkaç avrupa ülkesinden önce davranmış olsa da türkiye'de kadınlara seçilme hakkının verilmesi yeni zelanda, güney afrika, moğolistan ve diğer 28 ülkeden sonra gerçekleşmiştir. [1]
  
  kemalist yayınlarda kadın derneklerinden ve isteklerinden olumsuz bahsedilmekle birlikte mustafa kemal'in kadın derneklerinin seçilme hakkı gibi temel istekleri karşısındaki tutumu bu siyasi haklar karşılığında kadınların da erkekler gibi bedel ödemeleri gerektiğidir. bedelden kasıt ise zorunluk askerliktir.
  
  mustafa kemal, 30 haziran 1933'de ankara hukuk fakültesi'ndeki kız öğrenciler milletvekili olmak istediklerini söylediklerinde "niçin mebusluk istiyorsunuz da askerlik istemiyorsunuz? diye sorar. benzer şekilde 1934 yılında ankara kız lisesi'ni ziyareti sırasında kız öğrencilerin sıkıştırması üzerine, "mebus seçer ve mebus olursunuz; fakat aynı zamanda asker de olacaksınız." der. [2]
  
  iffet halim oğuz, hatıratında, mustafa kemal ile yaptığı görüşmede türk kadınlarına siyasi hakların verilmesini istemelerine karşılık mustafa kemal'in öncelikle kadınları eğitmek için yeterli çalışmaların yapılması gerektiğini söylediğini ve köylü, kentli, tüm erkeklerin seçme ve seçilme hakkı varken kadınların neden böyle bir ayrımcılığa tabi tutulacağı sorusuna ise erkeklerin asker ocağında vazife görerek talim ve terbiyeden geçtiklerini söylediğini aktarmaktadır.[3] bu açıdan bakıldığından kadınlara seçme ve seçilme hakkı verilmesine karşılık kadınların zorunlu askerlik hizmeti yapmalarının istenmesinin temel saikinin endoktrinasyon sürecinden geçmemiş bireylere seçme-seçilme hakkı verilmesinden duyulan korku olduğu düşünülebilir.
  
  [1] sıralama şöyle: yeni zelanda (1893), avustralya (1902), finlandiya (1906), norveç (1913), izlanda (1915), hollanda (1917), sovyetler birliği (1917), kanada (1917), estonya (1917), letonya (1917), litvanya (1917), isveç (1918), ingiltere (1918), almanya (1918), polonya (1918), macaristan (1918), avusturya (1918), lüksemburg (1918), çekoslavakya (1918), abd (1920), belçika (1920), irlanda (1922), moğolistan (1924), ekvator (1929), g. afrika (beyazlar) (1930), ispanya (1931), brezilya (1932), tayland (1932), küba (1934), türkiye (1934), fransa (1945), italya (1945), yugoslavya (1946), romanya (1946), bulgaristan (1947), belçika (1948), arnavutluk (1958), isviçre (1970)
  marilyn j. boxer ve jean h. quataert, connecting spheres: europan women in a global world, 1500 to the present, new york 2000, oxford university press, s.218
  [2] mahmut goloğlu, tek partili cumhuriyet (1931-1938), ankara 1974, goloğlu yay., s.149
  [3] iffet halim oruz, atatürk döneminde türkiye'de kadın devrimi, istanbul 1986, gül matbaası, s.33
  
  bkz. mustafa armağan, "kadınlara hakları verildi mi aldılar mı?"
  http://www.mustafaarmagan.com.tr/…r.php?yazino=1071