mason

• duvar bir semboldur. bir çok hadisede duvarin ayirici, izole edici özelliginden gani gani bahsedilir. pink floyd'un "duvardaki bir tuglasin sadece" dedigi ve kirmamizi söyledigi duvar da, zulfu livanelinin "kaldirin duvarlari, ne böyle zulum olsun ne de böyle şarkılar" dedigi duvar da, kierkegaard'in duvari da hep aynı duvardir. esaretin duvari, veyahut süleyman'in tapinaginin duvari hiç farketmez duvar bir semboldur.. ve kendileri de bilirler ki masonlar bu sembolik duvarin, süleyman'ın tapinaginin yapiminda calisan duvar ustalarinin kardesliginin örgütü olarak dogmustur ilk..
  
  zaten ama bu "hür" hikayesi masonik yapida bir yanlis anlasilmadan ibarettir. fransizca "frere macon" yani "kardes mason" dan ingilizceye "free mason" olarak gecmis, oradan da "hoşa giden" bir chicken translate ile "hür masonlara" dönmüştür. ama dedigim gibi, duvari bulan, duvari insa eden, birilerini tüm varoluslari süresince disarida tutan ve duvarlarin icinde tüm faaliyetlerini gösteren insanlara hürlük yakismiyor bence, kabul edilmişlik hiç yakismiyor.. sen önce kendi duvarlarini indir, önce kendini hapis ettigin yerlerden dısarı cik, insanlara göster ne yaptigini, neler ettigini, ondan sonra kendini hür bil degil mi?
  
  şems'in de dedigi gibi, kendi ördüğümüz duvarlardir bizi tutsak eden..