bab'aziz

• oncelikle cok guzel bir film oldugunu belirteyim bab'aziz'in.
  
  tasavvuf kulturunu cok iyi islemis yonetmen. oryantalist bakis acisi olmadan da guzel isler oluyor diye belirtmis bazi yonetmenler; lakin tasavvufla azicik hemhal olan insanlarin bu filme pek sicak bakacaklarini soyleyemeyecegim. ozellikle sufilerin sazli sozlu eglenceleri ehl-i sunnetin cok cok disinda. bidat kelimesi bu sufi eglencesinin yaninda sonuk kalir. herhangi bir selefi bu filmi izlerse direk tekfir eder yonetmeni de oyunculari da.
  
  turk sufilerinin de farkli dusunecegini sanmiyorum. isteyen arkadaslar ismailaga cemaatine izletsinler filmi, ne dedigimi anlarlar boylece.
  
  kucuk kiz cocugunun oyunculugu mukemmeldi onu da unutmadan ekleyeyim.
  
  tekke ve zaviyelerin kapatildigi bir ulkenin insanina bu filmin ilginc gelmesi de aslinda yadirganmamali. biz de en nihayetinde millet olarak cogu olguya oryantalistler gibi bakmiyormuyuz?
  
  edit: ismailaga turk sufiliginin ne kadarini temsil eder diyen arkadaslar oldu. ismailaganin yanina iskenderpasa ve menzili de ekleyelim, ana fikir degismeyecektir. filmdeki bidatlara bu saydigim tasavvufi ekollerin hicbiri cevaz vermeyecektir.