3 entry daha
  • yazanı belli olmayanın dilinden bir başka tanımıdır belki:

    açmamak için direniyordu gözlerini.algılarına doğru devam eden bu gerilla savaşından mutlaka
    galip çıkmalıydı.hiç kimseyi,hiç bir şeyi ve hiç bir yeri arzulamıyordu sanki artık.ansızın
    zaman durdu.yorgunluk,yılgınlık,anlamsızlık;mücadele edemiyordu.bir an döndü ve baktı ,aldığı
    nefes karşılığında bu dünyanın ona yaptıklarına.umursamadı benliğini günden güne yok eden bu
    keşmekeşi.derin bir dalgınlık geçmişe doğru çekiyordu yine onu.anımsadı anları,anıları!neyin
    değişmekte olduğunu düşündü defalarca.zamanın mahkumiyeti altındaki sevdalarını sorguladı ilkin.
    kaybettiği gözleri düşlemeye çalıştı tekrar,olmadı.kendi masalının baş kahramanıydı elbette ki ama
    kahramanlık yaptığı masallar çok eskide kalmıştı sanki.yavaşça doğruldu yattığı yerden,saat günün
    ilk kahvesini geçiyordu biraz,aldırmadı.gerçi fark eden bir şey yoktu aslında,değişmiyordu öğünlerinin
    tek misafiri olan geçiştiricisi."ruhum mu daha huzursuz,bedenim mi dinçliğinden uzakta?"karmaşasını
    yaşadı aynanın karşısında.jilete baktıkça küfretti yalnızlığına...
12 entry daha
hesabın var mı? giriş yap