kabadayı

• tamam bazen kötü klişelerle anlatıyor, bazı oyunculuklar çok sarkıyor filan ama ben sevdim. bir kere ben, yavuz turgul'un biten bir dönemin son çırpınışlarını yaşayan kahramanı temasını çok seviyorum. yani bir dönem kapanmıştır ama kahramanımız, ister aşk filmlerinin unutulmaz yönetmeni'ndeki haliyle, ister kabadayı'daki haliyle o kapanan dönemin insanıdır, onun zamanı bitmiştir. yitip giden bir dönemin bu miyadını doldurmuş kahramanı, son bir hamle yapmak zorunda kalır. o son hamle bana hep son bakışta aşk'ı hatırlatıyor, ölmeden, yok olmadan önceki son parıldama, ortadan kalkmadan önce dünyaya yayılan ve belki son olduğu için bu kadar parlak olan bir ışık. ben seviyorum bu temayı, kim ne derse desin. bir de bu filmde çok apaçık bir biçimde erkeklik teması dönüp durdu, erkek gibi erkekler, götü kaptırmamak için çekmediği rezillik kalmayan erkekler, kadın döven erkekler, takıntılı erkekler, eşcinsel erkekler, uzun saçlı, küpeli, dövmeli erkekler, uzun saçlı, küpeli, dövmeli olmakla birlikte eşcinsellikten kaçan erkekler. sanki bir alternatif erkeklik anlatısı yapmak istedi yavuz turgul. hani "delikanlı" lafı, "kabadayı" lafı da mesela "karı gibi olmayan erkek"ten farklı olarak unisex bir laftır, delikanlı kız, kabadayı kız filan diye de kullanılır. hani öyle bir erkekllik olsun ki, mazlumun yanında olsun, homofobik olmasın, kadın düşmanı olmasın ve iddia edelim ki gerçek kabadayılık bu olsun diyor bence yavuz turgul. ben işte bunu da sevdim. son bakışta aşk'la bu tür bir kanadayılık birleşince de bütün kusurlarına rağmen filmi sevdim. rasim öztekin'e ise bayılıyorum.
  
  tabi bu hafta hiç durmadan film izlerken vicdan azabından kıvrandım, tez tez diye. annem bana hep küçükken, sınava çalışmak yerine kitap okurken ya da televizyon izlerken görünce "böyle yap yavrum, bunu soracaklar di mi sana sınavda" derdi, bütün huzurumu kaçırırdı. ben de kendi kendime bu hafta hep böyle dedim maşallah izle filmleri dedim, bunları soracaklar di mi sana tezde!