9 entry daha
  • bildiğimiz, tanıdığımız wes anderson'ın bildiğimiz, tanıdığımız kıvamda bir filmi. renkler, müzik*, hikaye... hepsi bu filmin anderson'ın elinden çıktığını bağıra çağıra afişe ediyor. ancak beni bu filmde mutlu eden, bana keyif veren tek bir sahne vardı.

    --- spoiler ---

    bu sahne, fox ile eşinin kanalizasyonda "bana 12 yıl önce hırsızlık yapmayacağına dair söz vermiştin" sahnesi değil. fox'un bir kurt gördüğü, ona ingilizce, latince ve ardından fransızca seslendiği, gözünden tek bir göz yaşının aktığı sahne. çünkü yine hayal ile gerçek arasındaki, varlığından sual olunan bir 'şey' başkahramanın karşısına çıkıyor. tıpkı jaguar köpekbalığı* gibi... işte o anda, bir masal gibi olan ama gerçek dünyanın yansıması olan film, gerçek anlamda büyülü, masalsı bir atmosfere bürünüyor.

    --- spoiler ---
80 entry daha
hesabın var mı? giriş yap