6 entry daha
  • doğululara sırtını dönmüş batılılar misali duran yüksek apartmanların bittiği yerde başlayan mahalle.

    rahmetli pak bahadur’un yuvasının hemen ardındaki fuar kapısından sizi alan sokak dosdoğru, tenekeli’nin sınırlarını çizen bir sınır çizgisi gibi araya girmiş olan tren yoluna gider. çocuk yaşımda tren yolunu korkarak geçtiğimi, ancak orada yaşayan insanları tanıyınca korkulacak hiçbir şey olmadığını anladığımı hatırlarım.

    ayı oynatan adamlar ( kalmadı tabi artık ), at arabasıyla vahşi batı tadı yaratan kağıt toplayıcıları, coşkuyla oyun oynayan çocuklar. eski ( şimdi otopark oldu ) tuğla fabrikasının dev bacası.

    kısacası çocukluğumun en güzel arka planını oluşturan mekan.
10 entry daha
hesabın var mı? giriş yap