yu-na kim

• tam ogle saatine geliyordu final programi bugun kore'de. is arkadaslarimla beraber bir restorana gittik yemek icin. yolda neredeyse herkes elinde bir mobil cihaz bir seyler izlemekle mesguldu. ilk basta ben anlamadim; sonra restorana gidince is arkadadaslarimin televizyonu rahat gorecek bir yer secmelerinden durumu anladim. birazdan yuna cikacakti. bugun bu kadin sayesinde cok fantasik duygularin firtina gibi estigi bir ortamda buldum kendimi. kore gibi erkeklerin 2 yil askerlik yaptigi ve bu yuzden cok da oturmus maco kulturdeki bir toplumda, erkekler hayran hayran artistik patinaj izliyor. bu bile kendi basina bu kizin ulkede insanlara neler hissettigini anlatmaya yetiyor. programinin buyusunu o anda servisi birakip dikkatle tvye bakan kadinlarin kocaman acilmis gozlerinde gorebiliyordunuz. her yere inisinde restorandaki herkes alkisliyor, kayarken ise tirnaklarini yiyiyorlardi. kusursuz programini bitirdiginde ise ortamdaki kadinlarin hepsi agliyordu. butun ulkenin kendisinden boylesine birbeklenti icinde olmasinin baskisina aldirmadan, cikti, 19 yasindayken daha hem de, kusursuz bir performans sergiledi; 20 kusur puan farki ile altini aldi. 100 kere izlenebilir bugun ki performansi sanirim...