pablo neruda

• ağzı burnu dövülesi bir herif. öyle ki adam aşkı tek cümlede özetleyebiliyor. durduk yere hüzünlendirebiliyor. ayrıca bu adamı, kendine bu kadar aşık edebilen kadının ayaklarını öpmek lazım derdim ama adam ayaklarına bile şiir yazmış kadının.
  
  "but i love your feet
  only because they walked
  upon the earth and upon
  the wind and upon the waters,
  until they found me."
  
  türkçesi de;
  
  "ama ayaklarını seviyorum
  çünkü onlar;
  toprakta, rüzgarda,
  sularda yürüdüler
  beni bulana kadar"(çeviriyi kendim yaptığımdan çok edebi bir dille yazamamış olabilirim, kusura bakmayın)
  
  ama bu adamı tanımam, ayaklara şiir yazdığı için değil; beş yıl kadar önce, yazdığı tek bir cümleyi bir yerlerde okumam sayesinde oldu. o cümle de hala bir çok aşkı en kısa haliyle anlatır.
  
  "i can write the saddest poem of all tonight. i loved her, and sometimes she loved me too."
  
  diyor ki;
  
  "bu gece tüm zamanların en hüzünlü şiirini yazabilirim. ben onu sevdim, ve bazen o da beni sevdi."
  
  ulan pablo, sadece sometimes kelimesini kullanarak insanları hüngür hüngür ağlatıyorsun ya, çok büyük adamsın.