ünlü birini görünce tanımazdan gelmek

• gereksiz atraksiyon. ünlü sevdiğim biri de olsa, sevmediğim biri de, ya da ünü az olsa bile incelerim, bakarım. gidip konuşmam, imza filan istemem tabi ama, görmezden de gelmem.
  
  bundan bi 13-14 sene önce^* balkonda kahvaltı ederken, o zamanlar iyi sayılabilecek beyaz bir arabaya yanaşmıştı sitenin önüne. takım elbiseli birileri indiler. belli ki iki tanesi koruma, ortalarında ufaklık bi tip var çünkü. parka doğru yürüdüler, sahile doğru gidip fotoğraf çekildi ufaklık olan. baktım çevredekilerin de hiçbiri farketmiyor. insanlar geçiyorlar yanlarından. dedim herhalde ünlü biri değil. 10 dakika sonra geri döndüler. annem şöyle bir baktı, ilgisiz bir halde ''küçük ibo mu o?'' dedi. o zaman anladık kim olduğunu. ağzımdan bir ''aa küçük iboo!'' cümlesinin çıktığını hatırlıyorum. niye o kadar şaşırdıysam, sanarsın bir dave mustaine, bir steve harris görmüşüm. babam da ''ne işi var ki burda, gidecek başka yer mi bulamamış'' demişti. cidden çok alakasız bir yer, küçük ibo'nun izmit'in ilçelerinden birinin parkında işi ne? ibo'nun hevesle etrafına baktığını hatırlıyorum da, kimse ilgilenmemişti. velete gıcıktım ama kimse gelip imza istemedi diye acımıştım. sonra arabaya atlayıp gittiler. yıllar sonra bir gün, arkadaşlar gördükleri ünlüleri sıralarlarken, ben de küçük ibo bizim oraya geldi demiştim de ne gülmüştük. göre göre onu gördüm evet.
  
  seneler geçti. başka yerlerde de ünlüler gördüm ve tepkim hiç değişmedi. gidip konuşmadım, yanına yanaşmadım ama afedersiniz, öküz gibi de bakmışımdır eminim. bir de ağzımdan ''aa'' ünlemiyle başlayan şaşırma içeren cümleler çıkmıştır. çok enteresan değil evet fakat tanıyıp da, tanımazdan gelmek için kasmaya gerek yok. benim gibi saçma tepki vermeye de gerek yok. sakin olun. sakin..o da insan. evet.