hınzır

• tdk'ya göre:
  
  //hınzır ar. ¬inz³r
  
  a. esk. 1. domuz. 2. mec. genellikle hoşa giden bir davranış veya durum için şaka yollu söylenen bir söz: “dilber'de bir kurum, bir eda. bir de güzelleşti hınzır.” -s. f. abasıyanık. 3. sf. yaramaz, haylaz. 4. sf. mec. katı yürekli, kötü düşünen, gaddar: “hortlasın mezarında öyleyse, hınzır herif, dedi.” -i. h. baltacıoğlu. 5. sf. mec. kurnaz, içten pazarlıklı olan. 6. sf. mec. ne olduğu belirsiz: “hınzır sıfır, sağda da olsa solda da olsa olaylar yaratıyor.” -a. boysan.//
  
  kaynak:
  
  tdkterim.gov.tr/bts/?kategori=verilst&kelime=h%fdnz%fdr&ayn=tam