maria llena eres de gracia

• gercegi gercek gibi anlatmis yapit. film de diyebiliriz, ama "film iste" diyip gecemeyiz. moreno'nun oyunculugunun yani sira kliselere kacmadan surukleyici olabilen senaryosuyla da dikkat cekti.
  bir de innuendo'su var ki sahane:
  
  --- spoiler ---
  * filmin sonlarina dogru lucy'nin ablasi maria'ya ogut verir: "ben de ilk geldigimde kolombiya'ya geri donmeyi cok istedim. ama sonra cocugumu dusundum, onu kolombiya'da degil burada, new york'ta yetistirmek istedigimi dusundum ve burada kaldim."
  * filmin son sahnesi. maria havaalaninda ucaga binmek uzeredir. arkadasi blanca onden gidip koruge girdiginde maria fikir degistirir, son bir selam verip geriyo doner. geri donmeyi degil, kalmayi secmistir. tahminen icindeki bebegi icin, ilk defa o yabanci topraklarda, ultrason sayesinde, yuzunu gordugu, resmini yaninda tasidigi bebegi icin.
  maria, icindeki bebegi dusunerek bu buyuk karari verir ve havaalanindan disari yururken arkada intel'in reklam panosu goze carpar: "it's what's inside that counts."
  --- spoiler ---
  
  yazilsin butun defterlere: boyle bickin innuendo'lar yuzunden seviyoruz sinema denilen seyi.