salla domat

• her bıkma vaziyetlerimizde, gelip dudaklarımıza konan sıkılgan kelebek tadında sözler. benzeri çoktur ama bu sözler izmir'de bir zamanlar pek ünlüydü. sanırım şimdi gümüşü biraz karardı. külü olanlar beri gelsin hele.
  
  benzerleri şöyledir:
  
  (bkz: takma kafaya)
  (bkz: boş ver)
  (bkz: hakuna matata)
  (bkz: kim takar yalova kaymakamını)
  
  öyküsü ise şöyle:
  
  yıllar önce güzel sanatlar fakültesi tiyatro bölümünde doçentlik sınavanı kazandığını öğrenmiş bir öğretim görevlisi, o saatte herkes derste olduğundan kimseyi ortada görüp birlikte keyiflenemez. odasına çay getiren, kantinin eğlenceli tipi ile bu sevincini paylaşmak ister:
  
  - bırak bu işleri evlat, bak bu kağıda, doçentliği kazandım!
  
  çaycı, kağıda şöyle bir göz atar ve sonra, at gitsin, ne kıymeti var ki, boşver, takma kafaya anlamına gelen şu sözleri söyler:
  
  - salla ya, domat!
  
  bu sözler süratle yayılır ve salgını başlatır. tahmin edilebileceği gibi ilk anlatan çaycı değil doçentin kendisidir...
  
  salla domat!