depresyondan çıkma yöntemleri

• çok fazla uyumaktan kaçın, ben ne zaman uykuya sığındıysam sonunda her şey bombok oldu. sabah kalktınız, biraz oyalandınız ve baktınız yatağınız sizi çağırıyor, sakın sakın, dışarı çıkın, hiç mecalim yok diyorsanız oda değiştirin, televizyon izlemek, evet bu dest-i izdivaç da olsa, uyumaktan iyidir.
  
  iştahınız olmasa da bir şeyler yemeye özen gösterin, tüm günü aç aç cenin pozisyonunda geçirmeyin, en azından bir şey yapmaya kalktığınızda bahaneniz "çok halsizim, bir şey de yemedim sabahtandır" olmaz, kendi almanınız iş başına gelip sizi duşa sokar.
  
  maddi durumunuz yeterliyse kuaföre gidin, alışveriş yapın, aynaya baktıkça bir şeyler değişmiş gelecek, bu da size iyi gelecek.
  
  bunlar tabii uzun çözümler, en kısa yol evet gidin bir kutu cipralex alın, hayata yeniden başlayın, evden çıkamayan, sosyal fobisi olan ve her gece intihar fantezileri yaratan ben bile bir ayda nispeten normalleşmiş, üç ayda kendime gelmiştim.
  
  edit: ne bok yemeye millete öğütler vermişim, şimdi baktım da şok geçirdim. o zamandan bu zamana efexor'den paxil'e şahane ilaç deneyimleri yaşadım. daha bu hafta sonu ekmek almaya üşendiğimden aç kaldım. dün 16 saat uyudum. bugün duş aldım da işten atılmamak için ofise geldim. geçmiyor anam babam, geçmiyor bu illet. en azından benimki kronik. her aşık olduğumda, yeni bir şeye başladığımda azıcık normalleşiyorum da geçti sanıyorum ama ıhh, aynı tas aynı hamam. 19 yaşımdan beri.