nostalghia

• tarkovsky filmlerindeki o meşhur "en derindeki istek" mevzunun bu filmde de arzı endam ettiği film olmuştur. bahsini ettiği gibi bu filminde de klasik anlamdaki lineer hikayeci bir senaryo yoktur. stalker ve solaris'te kısmen belli bir hikaye bulunmasına karşın nostalghia'da hikaye unsuru son derece güdüktür. manzaralar, resimsel görüntüler, enteresan kompozisyonlar.. bu filmde stalker seviyesinde gibi. diyaloglar ise tarkovski'den beklendiği ölçüde yeterli değil. tarkovski gündeme geldiğinde kendimizi, yaşamımızı hiç değilse basitçe de olsa gözden geçirme zarureti hasıl olurdu ve fakat bu filmde bu husus yeterince -diyelim- gündeme gelmedi. delinin meydanda kendini yakmasından önceki o demeci ve oralarda toplanmış ya da tesadüfen bulunmuş insanların inatçı aldırmazlığı hatırda kalan önemli ayrıntılardı.