otobüs beklemek

• biriyle bulusmak uzere sozlesmissiniz de, o bayaa bi gec kalmis, artik ekildiginizden suphelenmeye baslamissiniz hissi veren, kapi her acilisinda "acaba o mu o mu?" diye heyecanlandigimizda oldugu gibi, rampanin ardindan tepesi gorunen her otobuse de "allahim sanirim bu o! 7598 c!!" gibisinden umut dolu bakislarimizla suslenen, izlenesi beklemek eylemi...
  bu eylemin magdurlari, ozellikle yagmurlu havalarda, duragin altina sigismaya calisirlar, hatta gizliden gizliye durak altina kim girecek musabakalarinin yasanir, dipdibeyken bile "ben senin farkinda bile degilim, otobusum gelsin binip gidicem, simdi gelir zaten" mesajlari verilir, birbirleriyle gozgoze gelmemeye calisir insanlar, tuhaf bir asansor psikolojisi hakim olur... bu durumdan siyirmak icin de elinde ufak bir brosur, defter/kitap vs. olanlar onlari okuyormus gibi yapmaya baslarlar, olmayanlarsa ellerindeki otobus biletini inceler, kivirir, buker, tekrar acar, kimileri cep telefonuyla oynar...
  bazilari cok bezmistir, orada oldugu her an azap gibi gelmektedir... yoldan taksilerle ya da kendi arabalariyla gecenlere hirsla, ofkeyle bakarlar, iclerinden kufrederler, hakli olarak... hele de o otobusun sizi goturecegi yer o anda olmak istediginiz son yerse(duruma gore okul, is, hastane vs.), lanet okunur. "bir insan, zaten gitmek istemedigi bir yere gidebilmek icin ancak bu kadar eziyet cekebilir!" diye dusunulur...