sevme özürlü

• kıçı boklu ergen uydurmasıdır değilse hırtın tekidir. yok ihanete uğramışmış, yok iyi niyeti kötüye kullanılmışmış, yok öylemiş yok böyleymiş, sevemiyormuş artık. siktirsin. ihanetle, iyi niyeti kötüye kullanılmayla vazgeçilebiliyormuş yani bu sevmek denen şeyden. yaşamın özüdür arkadaşım sevmek, öyle iki sümüklü aşk acısıyla insanın içinden sökülüp atılmaz bu sevmek denen şey. ilk önce kendini sevmekle başlayacaksın güzel çocuğum. kendini seveceksin taraklı ayakların varsa bunu seveceksin mesela, topluluk içinde konuşamıyorsan utangaçlığını, dürüstlüğünü laf cambazlığını seveceksin. aklını fikrini seveceksin, sarhoş olmayı seveceksin, eğlenmeyi, aşk acısı çekmeyi, iyi şarabı seveceksin, baharın gelmiş olduğunu görüp keyifleneceksin, mevsimleri seveceksin, kitap seveceksin, edebiyatı sanatı falan seveceksin, sokaktaki kediyi seviceksin, sonra kalkıp bir insanı seveceksin sevmek üzerine fikirler yaratıp konuşacaksın ardından. terk edilmeyi bile sevmek lazım küçüğüm. terk etmeyi de tabi. adam gibi bitince gidiyorum diyebilecek kadar kıç olacak adamda. gittiğin yeri seviceksin sonra. acı çektikten sonra ayağa kalkmayı, acı çektikten sonra ayağa kalkmayı bilen kendini seveceksin. kendini seveceksin ilk önce.
  kendini sevmeyen bi başkasını sevemez. bunu bileceksin.
  senin bile sevmediğin seni niye başkası sevsin di mi güzel çocuğum?
  sevmeyi bilmeyen aslen kendini sevmeyi bilmiyordur ondan da ne köy olur ne kasaba diyeceğim ama yoktur öyle biri. en fazla seni sevmeyen birini seven sen varsındır. ki tripten tribe koşarsın ben artık kimseleri sevemiyorum diye. onu da sevmeyi öğrenirsen günün birinde seni seven birini seviverirsin ve artık aşk ne güzel çiçekler böcekler ne güzel pembe tavşanlar var heryerde diye sekiverirsin ortalarda ve belki de o zaman kendini sevmeyi öğrenirsin. ardından birinden bağımsız olarak seyleri sevmek gelir. o zaman da büyürsün ve böyle ucuz zırtapoz şair lafları etmezsin belki.