yaşamak istememek

• beklentinin kalmaması durumu. korneadaki leke gibi, başını nereye çevirirsen çevir gördüğün saçmalıklara katlanamamak. sıkılmak. gelecek mutlu günlerin umrunda olmaması.
  
  yıllar sonra gelen edit: arkadaşlar, yemin ederim geçiyor. yaşamak sevilebiliyor.
  
  gelen mesajlar üzerine yeniden edit: tam olarak nasıl geçiyor bilmiyorum, birden bir şey olup sihirli bir şekilde her şey düzelmiyor. zamanla, çok çok zor gelse de attığın küçük adımlarla, sabırla ve biraz da kabulle. kendimi öldürmemek bazı zamanlarda çok zordu, intihar etmesem ama bir şey olsa da kendiliğimden ölsem diye düşündüğüm zamanlar oldu. kendimi en kötü hissettiğim anlarda çıkıp sokaklarda koştum. dışardan spor gibi görünmüş olabilir ama aslında öfkemi boşaltmanın bir yoluydu benim için. canımı sıkan şeylerden uzaklaşmak için koşarken kendimi aktif ve güçlü hissediyordum, yol aldıkça özgürleşiyor gibiydim. beden iyice yorulunca, hareketle salınan hormonların da etkisiyle, ağlamayı kesip eve gidip yatıyorsunuz zaten, o günü kurtarmış oluyorsunuz. yardım aldım. antidepresan kullandım, ağlamalarımı çok azalttı. bir iki yakın arkadaşımla ve annemle dertleştim, söylenenler hep aynı şeylermiş ve sizi tam olarak yansıtmıyormuş gibi gelse de zamanla yerleşiyor zihne. içinde bulunduğum durumu annemle paylaşmak da kolay olmadı, onu üzmemek için her şey yolundaymış gibi davranıyordum ve evet anlattığımda biraz üzüldü ama güvendiğiniz birinin desteği çok güçlendirici oluyor. agresif koşulardan sakin yürüyüşlere geçtim zamanla. dikkatimi doğaya vermeye çalıştım. yaprakların salınışını izledim, kuşları dinledim, kedileri kucakladım <3 tabii ki dünya düzelmedi, hayatımdaki sorunlar da bitmedi ve bazen tükendiğimi hissediyorum. ama sorunlara biraz farklı yaklaşmaya başladım. hayat zor, bazı insanlar çok kötü, kabul. dünya böyle ve benim yapabileceklerim çok sınırlı. ama bu koşullarda elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorum. elimden gelen bazen sadece nefes almak da olsa kabul, yapabiliyorsam sabahlara kadar çalışıp bir cümle yazabilmek de olsa kabul. sıkmayın canınızı diyeceğim ama sıkıntı da insan için, buyursun gelsin, ona da kabul..