• hikaye edildiği şekliyle, gönlünü ibrahime kaptırmayan nemrud'un -ki sonrasında canını bir sivrisineğe kaptırdığı rivayet edilir* - ibrahim'i ateşe attığını duyunca yola düşen karıncadır.
    belki de bir damla su ile...
    ***
    “sen şu ateşe dönüp yüzünü hiç bakmadın mı... ne kadar büyük. senin bir damla suyun ona ne yapabilir ki?”diyen kartala;
    “olsun”, “hiç olmazsa safımız belli olur.” diyerek lafı oturtan karıncadır.
    ***
    insana dair birçok ruh halinin simgesi olmuştur. zaman zaman oturup sohbet ederiz, sessizce dinler, hiç konuşmaz
    sonra yavaşca doğrulur yerinden ve "kendine iyi bak" diyerek her zamanki yoluna koyulur.
    çünkü ne ateş sönmüştür.
    ne nemrud ölmüştür
    ne de ibrahim'ler güvendedir.
    şair belki de bu yüzden, "her nemruda bir ibrahim her firavuna bir musa" demiş olsa gerek ...
hesabın var mı? giriş yap