banality of evil

• hannah bu kitabı eski defterleri karıştırdığı kızgın bir anında martin'e nispet olsun diye yazmış, martin okuyunca çok sinirlenmiş. bunun üzerine hannah ''human condition anacım üzülme geçer'' demiş demesine ama aralarında özel bir anlamı olan bir şarkıyı da o gün sad face ile duvarına koymayı ihmal etmemiş, etmemiş ki martin 'acaba bu aşk ölmez mi? o şarkı bana mı? bizi mi kast ediyor? o kitapta yazdıklarına pişman oldu ama gururuna yediremediği için söyleyemiyor mu?'' diye diye kendini yesin, zaman'ı mekan'ı şaşsın.
  
  işte o şarkı:
  
  http://fizy.com/#s/1c6bq0
  
  (bkz: heidegger'e martin diyen bazı çevreler)