merhume

• şöyle bi toplu para geçse elime diyor, çeviri meviri gibi siktiriboktan şeylerle uğraşmak zorunda olmasam, 3-4 aya bitirirdim diyor kitabı. yazarının yazamama sendromundan bahsetmiştik tahminen, hakkaten de öyleymiş. tabii elimahkum uğraştığı başka şeyler de eklenince, uzuyor da uzuyor bu süreç.
  
  bu abinin bu kadar samimi olabilmesinin önkoşulu da bu zaten. ben öyle para kazananlardan yiyenlerden haz etmeyen insan değilim, kim napıyosa yapsın. ama bu abi, kazanamayan abi. sen gibi, ben gibi bi şey. bu roman tamamlanırsa eğer, gelirse önümüze, belki her satırında olmaz ama, üç-beş satırda bir, o uzayan süreci ve sebebini göreceğizdir. öyle bi beklentim var. göresim var o öfkeyi gene. çünkü bu öfke, insanı korkutan bi öfke değil. öfkelendikçe güzellenen insanların öfkelerinden. umutlanıyor insan, bi yandan küfrediyor, bi yandan gülümsüyor.
  
  öyle ya da böyle, kaç yıl geçerse geçsin fark etmez, bitsin bu roman, çıksın karşımıza.