türk halkının arabesk yavşaklığından utanıyorum

• ne yalan söyliyim kendim çok ciddi biçimde arabesk müziği sevsem de, benim o parçalardan ve o kültürden çıkarttıklarım ve hissettiklerimle, ülkemizin varoş kesimlerinin o parçalardan çıkarttıkları şeylerin aynı olmadığını iyi bilen biri olduğum için, kızamadığım bir beyanat olmuştur. hani alınmak istersem üstüme alabileceğim kadar falsolu bir çıkış olduğu halde, hiç oralı bile olmamamda hatta haklı bile bulmamda yatan sosyolojik nedenler bi hayli mevcut.
  
  önce karadeniz'den recebimin damar parçalarını, peşi sıra ferhat tunç'tan damar parçaları bile dinleyebilen ve aynı oranda etkilenen hislenen bi insanım.
  sözkonusu müzik oldu mu, ve hisli ve damar eserler oldu mu her çiçekten bal alan bir insanım diyebilirim. en ufak bir fanatizmim ya da takılıp kalan yapım yok bu konuda. ama varoş kültürünün bi parçası olan arabesk inanın orada çok farklı.
  
  benim dinlediğimden anladığımı anlamadıklarına eminim. benim etkilendiğim türden etkilenmediklerine de eminim. kendi yaşam kültürünün fanatizmini sembol ediyor, burası varoşlar, elimdeki telefon bayrağım, telefonumdan çalan ise buraların marşı diyor adeta dikildiği köşebaşında. dinlediği müzik hissetme duyularını açmıyor, aksine umutsuzlanmak için dinliyor onu, umutsuzlanayım ve diğer kültürlerden insanları rahatsız edecek şekilde bu parçayı çalayım, bu parçayla onlara öfke dolayım derdinde.
  
  inanın pek çoğu kendi mıntıkası içinde dinlediği müziğe laf edilmesini istiyor. lan halbuki o malla aynı parçayı dinleyen bi insanım. ama o çok farklı bir pencereden algılıyor, ben çok farklı bir pencereden.
  
  o "kaç kadeh kırıldı sarhoş gönlümde" diye çalarken, "onlar haketmiyor bu hayatı ben hakediyorum bennn" diye bir öfke arttırma gayreti güdüyor kendi içinde, ben vitesi ılıkça 3'e takmışken, yol kenarında simitçi bir dayı görünce 1 tl bırakıp bir simit alıp sağol dayım benim deyip üstünü bırakarak yoluma devam etmekle o parçanın içini dolduranlardanım.
  
  gerçekten eleştirilebilmek çok önemli. türk halkının arabeskle haşır neşir olan kesimi için söylüyorum; içinde bulunduğu taşralılık psikolojisini öyle ya da böyle, yontula yontula, bi şekilde... çünkü yontamazsan hayatının her yerinde kendisine yöneltilen her eleştiriyi bir kin amacı bir öfke amacı olarak kullanacaktır. eleştiriyi anlamaktan ziyade, beni küçük gördüler de ondan eleştirdiler diye yorumlayacaktır.
  
  arabesk müziği gerçekten çok sevsem dahi, arabesk kültürün bu ülkede hangi kesimin bayrağı olduğunu iyi biliyorum, ve o bayrak o zihniyetin kültür fanatizmi için sembol olmaya devam ettiği sürece gelişimlerinin önünde de engeldir.