den brysomme mannen

• baş karakterinin sorununun mutsuzluk olmadığı filmdir. baş karakterinin sorunu, mutsuz olmasına, mutsuzluğunu yaşamasına bile izin verilmeyen bir dünyada yaşıyor olmasıdır. ne baş karakter mutsuzdur filmde, ne yan karakterler mutludur esasında.
  
  içinde yaşadığımız, mutluluk illüzyonuyla süslü dünya, mutsuz olanı küçük görmekte, dışlamaktadır. bu dünyada ağlamak ne kadar hakir görülecek bir şeyse, acı çekmek de o kadar romantizmdir. filmdeki baş karakterin aşk acısı ilintili olarak yaşadıkları hepimizin yaşadıklarıdır esasında. kahraman, yerin 10 kat altına girer, defalarca metro çarpar; sonunda tekrar ayakta kalmayı, yürümeyi öğrenir ve karanlıktan aydınlığa çıkar. ama asıl mücadele şimdi başlamaktadır... yaşayan ölülerin dünyasına geri dönen kahraman, koca koca binaların ortasında minicik, yapayalnızdır. aşk acısını bu dünyada yaşamasına izin verilmez, üniformalı iki kişi onu arabaya bindirir ve götürür...
  
  dün akşamdan bu yana 5 hafif metro, 8 füniküler, 12 metro, 6 otobüs ve 12 de ada vapuru geçti üzerimden. işte ben de bugün, bu tarihte, arabaya bindirilip götürülmemek için odamda gizli gizli ağlıyorum.