feride

• (herkesin bir feride’si vardır ben bilmez miyim
  herkesin bir ayakkabısı gibi bir de şarkısı
  herkesin bir kimsesi vardır ben bilmez miyim
  bir de kimsesizliği...)
  
  i
  
  gözlerinle gözlerime dokunuyorsun
  bir bilsen o an gözlerim oluyorsun
  kaçalım, beni gören sen sanacak...
  
  ii
  
  görüyor musun dağlara dokunuyor insanlar
  giderek dağlaşıyorlar
  görüyor musun adınla başlıyor her şey
  karın eriyişi, yağmurun dirilişi
  özlemin ilk harfi, gücün hecelenişi
  
  adınla!
  
  adınla her şey: şarabın dökülüşü, sesimin eskimeyişi
  
  *
  
  /ben ise sana abanıyorum
  büsbütün aşk kesiyorum.../
  
  yenile yenilene bana abanıyorsun sen de
  ateş kesiyor dudakların
  
  saçların iri bir tutunmak oluyor o yangın yerlerinde
  
  /ben nereye gitsem biraz senden gelirim
  ardımdan kuşlar ve uykular gelir/
  
  feride
  ey yaar!
  
  (siirin ilk bölümünden küçük bir bölüm)