the wheel of time

• ömrümü yemiş seridir. ilk kitapla 12. kitap arasında o kadar çok zaman geçti ki tekrar baştan başladım. ikinci defa okuyunca kehanetlerde vurgulananları okurken net bir şekilde görebilirsiniz. robert jordan cidden çok iyi kurmuş yapısını hikayenin. kızmayın ama ikinci defa okurken farkettiğim bir şey var ki jordan'ın çok sevdiği mekan tasvirlerini, bitmek tükenmek bilmeyen romans kısımlarını bir de her kitapta her karakteri tekrar gördüğümüzde geriye dönük bilgilendirme kısımlarını (özet de diyebiliriz) çıkartırsanız seri şimdiye kada çoktan bitmiş olurdu, prequel'ine bile başlanmış olurdu. nur içinde yatsın rahmetli lafı dolandırmayı çok severmiş meğer.