abdülaziz bayındır

• ilahiyat profesörü. profesör arkadaşım bu kişi. bizim ana-babadan duyduğumuzu, şamanizmden kalıntılarımızı değil, kitabı ve sünneti açıklıyor. bakıyor ve görüyor ki, kitapta ve sünnette şefaat diye bir şey yok, bunu açıkça söylüyor. "yaa bu ilahilerimize kadar sinmiş, susalım bu konuda" demiyor.
  
  doğru bildiğini, geleneklerin ve kitap yüzü görmemiş-inatçı cahillerin haykırışlarına rağmen söylüyor. bu yüzden, sevilmemek pahasına bile olsa, "kitap yüklü eşek"lerden olmamayı seçtiği için, çok saygı duyuyorum ben bu adama.
  
  yiyorsa, ayetlerle-hadislerle kendisine karşı çıkmak, "bu ayette böyle denmiyo ama" demek gerekir.
  bir yandan annenin soyduğu şeftaliyi ağza götürürken, diğer yandan "eneee türbelerden bi şey istemeyin diyo, provögötör len buuu" demekle olmuyor arkadaşım. bence komik de duruyor.