dorothea lange

• dorothea teyze'nin meshur "migrant mother" fotograflari vardir. bunlarin en unlusunde anne elini cenesine goturmus, iki cocugu da yuzlerini annelerinin arkasina saklamislardir. etkileyici bir fotograftir gercekten bu (google'dan kolayca bulunabilir), ama bu satirlarin yazari bu fotografi bir turlu sevememistir. dorothea hanim'in (bir kitapta okuyup sonradan google'dan buldugum) asagidaki sozleri de etkili olmustur belki bunda:
  
  i saw and approached the hungry and desperate mother, as if drawn by a magnet. i do
  not remember how i explained my presence or my camera to her, but i do remember she
  asked me no questions. i made five exposures, working closer and closer from the same
  direction. i did not ask her name or her history. she told me her age, that she was thirty-two.
  she said that they had been living on frozen vegetables from the surrounding fields, and
  birds that the children killed. she had just sold the tires from her car to buy food. there she
  sat in that lean- to tent with her children huddled around her, and seemed to know that my
  pictures might help her, and so she helped me. there was a sort of equality about it.
  
  **
  
  dorothea lange'in bir de to a cabin diye bir kitabi vardir -- kendisi tamamlanamadan oldugu icin arkadasi margaretta mitchell tarafindan bitirilmis. bahsi gecen "cabin", dorothea hanim'in arada bir cocuklari ve torunlari ile vakit gecirmek icin gittikleri, okyanus kiyisindaki minik bir ahsap evdir. medeniyetten uzak, soguga, sicaga, yagmura, ruzgara, okyanusun dalgalarina yakin, sobayla isitilan bu evde ve etrafinda torunlarinin, cocuklarinin, taslarin, dalgalarin fotograflarini cekmistir dorothea teyze. "hanim"'dan "teyze"'ye kendiliginden olan bu gecisin de gosterdigi gibi, ben bu kitaptaki fotograflarin cok icten oldugunu dusunuyorum. hesapli pozlar yok bu fotograflarda, bir insanin cok sevdigi ailesini ve kendinde yogun hisler uyandiran bir yeri olabildigince icten bir bicimde -belgelemesi demeyeyim- anlatmasi var. oldugu gibi. nasil bir sekil ayarlarsam fotografim daha etkileyici olur diye hesaplar yapmadan; varolan etkileyici seyleri bulmak icin ugrasarak (ki ne zor gorunen bir cizgidir bu ikisi arasindaki cizgi). dorothea teyze'nin bu fotograflardan birini cektikten sonra okumayi yeni soken torununun yanina cokup ona yardim ettigini, okyanus kenarinda yuruyuse ciktigini, sobaya odun attigini hayal edebiliyor insan.