• her an, en güneşli günde bile yağmur yağdırabilecekmiş gibi bizi korkutan karadeniz'deki çocukluk yıllarımın, otların üzerinde yuvarlanışımın, koyunları sevdiğim, ağaç diplerinde dut yediğim günlerimin çorbasıdır. komşu çocuğuyla oyun oynarken, bizi yemeğe çağıran annesinin yaptığı, mis gibi tüten dumanıyla hala gözümün önüne gelen çorbadır.

    nostalji yapasım gelmişti. ooh.

    * mısır unu ne kadar öz hakiki karadeniz işi olursa o kadar lezzetli olur bu çorba.
8 entry daha
hesabın var mı? giriş yap