frightened rabbit

• tarihler ekimin sonunu gosteriyor. sonbahar henuz ugramamis guney topraklarina. kendi kucuk ruhu buyuk konser salonlarindan birindeyim. seyirci sayi olarak az olsa da kalite olarak ust seviyede. muzigi sevmisler, muzige inanip da gelmisler. daha ne istersin? bi de sanirim yanina acayip guzel bakan, tercihen koyu kumral ve yesil gozlu birini istersin. ee o da varsa yaninda? o zaman iki tane woodchuck ile sarhos olur musun? ee niye olmayasin be abi. seratoninden iyi kafa yapan ne var su hayatta.
  
  onden kanada'nin medari iftihari plants and animals cikiyor. niyetim onlari da izlemek. gel gor ki olmuyor iste. gulusu ayri, kokusu ayri guzel. orada oylece zaman ve mekan kavramini yitirmisken bye bye bye ile kendime geliyorum. az biraz heyecan birazcik da hosnutlukla sarkiyi iyi dinlemesini tembihliyorum sahneye bakmadan. zaman ve mekan. ne kadar aptal iki kavram.
  
  acilis things'le. the modern leper geliyor pesi sira. "you must be a masochist to love a modern leper on her last leg" diyorlar usulca, benden mi bahsediliyor lan yoksa. nothing like you ve birkac dakika sonra gelen the wrestle ile peak yapiyor sahne. encore'da akustik keep yourself warm ortaligin ebesine ozenle atliyor. the twist'ten daha cok yakisan konser kapanis sarkisi var midir acaba?
  
  konser bitiyor, mekani terketme vakti. disari cikiyoruz. kosede evening muse neon isiklariyla selamliyor bizi. ben de caktirmadan selama karsilik veriyorum, bi de o esnada elini tutuyorum. sicacik elleri. bir dukkanin onunden geciyoruz. nazar boncugu goruyorum, bak turk isi bu diye gosteriyorum. cahil sevimliligiyle "kandirma beni" diyor. ben usteleyemeden ordan biri karisiyor soze. daha iceride bir suru turk isi var diyor. porselen tabaklari gosteriyor. "bak goruyor musun" diyorum. "sen bana inanmamaya devam et".
  
  ufak capta bir amerikan ruyasi dedikleri boyle bir sey iste. biraz parlak isiklar. biraz muzigin ruhu. biraz guzel kiz(lar). biraz da bilinmezlik var. oylece yururken nereye gittigimizi henuz bilmiyoruz. birbirimize ne kadar dayanabilecegimizi de. sadece yuruyoruz. amerikan ruyasi bile sonumuzun ne olacagini bilmiyor. zaten bilmesin de...