il deserto dei tartari

• sadece hayatın değil 'gereğinden fazla anlam yüklenen herşeyin' gün gelip kişiyi çıkmaza soktuğunu kulağınıza fısıldayan sarsıcı roman. kişi yaşamı boyunca varoluşuna mucizevi bir anlam yükler, kahramanlık hayalleri kurar, dünyayı değiştireceğini sanır, hatta sıradan yaşam süren insanlara acıyarak bakar, asıl acınası olanın kendisi olduğunun farkına varmadan. normal insanların üzerinde hiç düşünmeden gayri ihtiyari yaptığı herşeyi zaman kaybı olarak görür ve hiçbir zaman gelmeyecek olan o güne hazırlar kendini. ertelemek can dostudur, beklemek tek dayanağı. beklediği şey ise koskoca bir hiçtir. bunun farkına vardığında ise iş işten geçmiştir çoktan.
  
  tatar çölü basit bir 'boşver herşeyi, hayatını yaşa' romanı değildir. zira bu bakış da hayata anlam yüklemenin bir başka yoludur. aslolan kişinin kendisine yüklediği anlamdır. kendimize biçtiğimiz değerdir. sıradışı yaşamlara öykünenlerin sıradan yaşamlara üstten bakışını normalleştirip normalleştirmediğimizdir. her 'farkına varış' acıyı da beraberinde getirir. işte tatar çölü de egosuna yenik düşen insanın 'farkına varış' serüveninin göz yaşartıcı öyküsüdür.