boğaziçi köprüsü'nden atlayarak intihar eden yazar

• burda gelip ciddi ciddi "meth yapma, hayat çok güzel, her şeye rağmen yaşamaya değer, gitme.." diyen sevgi pıtırcıkları, toplumun duygusal yavrucakları, depresifleri, melankolikleri bu konuda meth'in beklediği ilgiyi göstermiştir.
  
  yalnız gözden kaçan bir nokta var, insan bireysel olarak kendi ölümününn intihar ile olmayacağına karar vermiş olabilir, ama bir başka insanın ölümünün bu şekilde olması yalnızca intihar edeni ilgilendirir. bu sebeple yapma, hayatta kal, değmez zart zurt edebiyatına gerek yok. intihar etmeye karar veren insan zaten sessiz sedasız bu işi halleder, etmeyecek insanın da şımarıklığını beslemeye gerek yok.
  
  bu arkadaş, önce ekşi sözlükte intihar edeceğini duyurmuş, sonra "belki sallamazlar falan göte gelmeyelim" düşüncesiyle polise mail atmıştır. psikolojik sorunlar insanın zekasında bir azalma yaratmadığı için, bu davranışı ancak şımarıklığına verilebilir.
  
  bir de tabi şöyle bir şey var,
  chuck palahniuk'ten geliyor:
  
  "eğer kimse izlemiyorsa herhangi bir şey yapmanın çok anlamsız olduğunun farkına varıyor insan."
  
  "banyoda traş bıçakları var. içebileceğim iyot var. yutabileceğim uyku hapları var. seçim meselesi. yaşa ya da öl.
  aldığımız her nefes bir seçim.
  geçen her dakika bir seçim.
  olmak ya da olmamak.
  kendinizi merdivenden atmadığınız her an bir seçimdir. arabanızı duvara çarpmadığınız her an hayata yeniden başlıyorsunuz."^*