little fockers

• on senelik serinin devam filmi. herhangi bir komedi filmi olsaydı ne düşünürdüm bilemiyorum ama böyle seriler söz konusu olduğunda acımasız olamıyorum. belki beklenilen kadar komik değil, yarım yarım yardırmıyor ama eğlenceli ve sıcak. zaten filme giderken bir the hangover ya da get him to the greek etkisi olmasını beklemiyordum. düşününce de artık öyle eskisi gibi kakara kikiri güldüren komedi filmleri az. ki serinin konseptini düşünecek olursak da, öyle uç noktalarda bir film olmasını beklemek en başından hata olurdu.
  
  robert de niro ve ben stiller zaten hangi filmde görsem günümü, filmimi yapan adamlar. sırf onlar için bile olsa izlerdim. izledim de, pişman da değilim. dustin hoffman ise göründüğü her sahnede gülümsetti. owen wilson olayına hiç değinmeyeceğim, zira ilk filmden beri ısınamadım karakterine. burada da benim için bir fark yaratmadı. daha önceden kararlaştırıldığı üzere farklı noktalarda olan karakterler akış içerisinde olabildiğince mantıklı bir şekilde bir araya getiriliyor ve olaylar gelişmeye başlıyor. arada alakasız, kopuk kopuk eklenmiş bir kaç sahne dışında da gayet iyi kıvrılmış. çoğu noktada 32 diş gülümserken buldum kendimi. sonuçta bizimle beraber büyüyen ve gelişen bir seri, karakterlerin de bizim gibi yaşlanmış olması ve yaşlandıkça farklı olaylarının çıkmış olması daha bir samimi hale getirdi filmi.
  
  dediğim gibi, on senelik bir süreç. ilk filmde güldüğüm kadar güldüm desem yalan olur. eh, bu kadar süre boyunca artık o kadar çok şey izledik ki, elbet gördüğümüz bir sahneyi diğeri ile bağdaştırma durumu söz konusu olabiliyor. beklentiler de artmış doğal olarak. şaşırt beni dediğim çoğu film zaten bunu beceremiyor. sırf bu yüzden bu filmi ezmek bence hakkını yemek olur. yarısında çıkmak için tek bahane patlamış mısır almak olabilir. onun haricinde eğlenceli bir gece geçirmek için sinemada veya sinemaya gitmek konusunda daha hassas bir bünye söz konusu ise beklenip ev ortamında izlenebilir.
  
  --- spoiler ---
  hiç gülmedim dersem de yalan olur. filmin sonundaki ambülans sahnesinde robert de niro'nun focker, focker diye bağırırken, ambülans görevlilerinin, 'neden küfür ediyor ki, yardım etmeye çalışıyoruz halbuki ühü' temalı veryansınları baya bir güldürdü şahsımı. arka planda gerçekleşen ve göze sokulmayan bu detaylardan bir kaç tane daha olmasını isterdim. olsun, böyle de sevdik.
  --- spoiler ---