müminun

• ilk ayetlerinin düzenlemesi bana çok ilginç geliyor.
  
  1. ayetteki girişten sonra, 2. ayetten 5. ayete kadar "onlar ki" elementinin tekrarıyla surenin ritminde mezzo forte'den fortissimo'ya bir geçiş belirgin olurken (müzikal terim kullanımımı bağışlayın - şiir için geçerli terimlere fransızım), araya giren 6. ve 7. ayetin bariz uyumsuzluğu ise bu ritmik düzeni kelimenin tam anlamıyla bozuyor.
  
  sanki cebrail (c) ile peygamber (p) arasında şöyle bir diyalog gerçekleşmiş gibi:
  
  c - oku, rahmân ve rahîm (olan) allah'ın adıyla oku:
  c - gerçekten müminler kurtuluşa ermiştir
  c - onlar ki, namazlarında huşû içindedirler;
  c - onlar ki, boş ve yararsız şeylerden yüz çevirirler!
  c - o n l a r k i, zekâtı verirler!!
  c - v e o n l a r k i, iffetlerini korurlar!!!
  
  p - cariyeler?
  
  c - o n l a!... ha? ne dedin?
  
  p - cariyeler diyorum. iffet konusunda onları daha önce ayrı tutmuştuk ya hani... şimdi de şey etsek daha iyi olmaz mı diyorum... ama siz daha iyi bilirsiniz tabi.
  
  c - bi dakka... döncem ben sana.
  ...
  c - tamam, oku:
  c - v e o n l a r k i, iffetlerini korurlar!
  c - [amerikan tv reklamlarındaki disclaimer tadında] ancak eşleri ve ellerinin sahip olduğu hariç. bunlarla ilişkilerden dolayı kınanmış değillerdir.
  
  p - he, şimdi oldu.
  
  c - devam ediyorum...
  c - y i n e o n l a r k i!...
  
  _ _ _
  arapça:
  
  kad eflehal mü'minun
  ellezıne hüm fı salatihim haşiun!
  vellezıne hüm anil lağvi mu'ridun!!
  vellezıne hüm liz zekati faılun!!!!!!!!
  vellezıne hüm li fürucihim hafizun!!!!!
  * illa ala ezvacihim ev ma meleket eymanühüm fe innehüm ğayru melumın *