safran sarı

• adına ve rengine kapılıp başladığım bir kitap. yazarın üslubu gayet akıcı, anlatım gayet vaadedici ancak gerçekten de kitabın ilk bölümleri daha bir okutturuyor kendini. sonlara yaklaştıkça, "ee hadi ama" gibi bir his uyanıyor insanda, ne olacaksa olsun bir an önce diye devam ediyorsun. bittiğinde de "ee sonra? yani ne oldu şimdi?" şeklinde bir hüsran..