nefret edilen şeyler

• gece geç saatte çalan bir telefon sesi feci derecede nefret ettirir kendisinden. kafada bir ''kim öldü lan'' sorusu oluşturur. ki dönem dönem de bu telefon zilleri bir ölümün salası olur. işte o anın öncesinde kalbiniz zangır zangır atmaya başlar. vücud ikliminin depremidir bir nevi bu. öyle bir deprem ki, öyle bir yıkım ki şah damarınız boynunuzu yırtmak istercesine zorlar. şakaklarınızda zıplayan bir şeylerin olduğunu zannedersiniz. ve sonra düşünürsünüz uzun uzun ''keşke hiç bakmasaymışım, zaten tahmin ettiğim gibi çıktı'' diye.
  işbu sebepten ve daha birçok sebepten telefonumdan da tiksinirim, bu yüzden ya geç bakarım ya hiç bakmam.