chris o'donnell

• orta okul yıllarımda hastası olduğum yakışıklı aktör. batman hastası bendeniz, sayesinde "robin ulan!" demeye başlamıştım -laf aramızda, filmlerde çizilen robin karakteri de epey süzmeydi. neyse.. drew barrymore çılgını ile oynadığı mad love'ı izleyip izleyip kendimizi sağa sola vururduk ergenlik dönemini şiddetli poster aşklarıyla geçiren bir grup kız olarak. the bachelor'ın vcdsini -bak vcd vardı o zamanlar, dvd hem azdı hem de uçuk rakamlara satılırdı- durup durup izlemekten artık ezberlemiştik her bir repliğini. chris önde, bin tane çıldırmış gelin arkasında san francisco sokaklarında aşağı yukarı koşturmaları ve chris'in panik ifadesi, izlediğim en komedi sahnelerden biridir heralde, zaten hayli eğlenceli bir filmdi. ve vertical limit zamanı (bir yıl sonrası)... vizyona girişini bize asır gibi gelen bir süre beklemiş, geldiği gün çığlık çığlığa gidip izlemiş, sonrasında bir 3 ay daha chriiiiis diye inlemekten kendimize gelememiştik. aah ah ne güzel günlerdi, bunlardan mutlu olurduk... zaman nasıl geçiyor yahu, o yaşlandı, biz yaşlandık. o hala taş gerçi, o açıdan değişen bir şey yok. vay be...