1 entry daha
  • yıllaaaaar önce yine böyle bir bahar mevsiminde (ama göt dondurucu cinsten olmayan) bir gece vakti düşler sokağından geçerken o kişiye rastlamaktır. hatta ona açılma fırsatını yakalayıp tıpkı barış manço'nun domates biber patlıcan şarkısında olduğu gibi annenin "koğuş kalk" anonsuyla uyanıp yarıda kalarak garip bir narkoz sonrası beyin sarsıntıyla uyanmaktır.

    malzemeler:
    1 adet platonik aşık olunacak kişi
    1 adet dilsiz masum öss öğrencisi
    1 adet dersane merdiveni

    malum kişi, öss'ye hazırlanmak için gidilen dershanede görülüp beğenilir. bir türlü duygular açık edilip de karşı tarafa arzuhal bildirilemez. bundan mütevellit freud amca devreye girer ve rüyalarınızda bu kişiyle buluşup ona ilan-ı aşk konuşması yapacağınız ortamı hazırlar. dershanenin merdivenlerinde onunla karşılar masum öss öğrencisi. ve kız aşağı doğru inerken merdivenlerden (aynı merdivenler yukarıya da çıkmaktadır) arkasından seslenilir ve yanına gidilir. tam "ben seni..." şeklindeki (küfür değil lan, için fesat senin) cümle kurulacakken anne bi anda odaya girerek:

    - haftasonu diye uykunun ucunu kaçırdın gene kalk hadi!

    şeklindeki muazzam bi uyarı ile aralık soğuğunda çıplak bedeninize buz gibi soğuk su yemişçesine sizi yataktan kaldırır.

    ha reel hayatta da açıldık, sonuç pek farklı olmadı. annem gene haklı çıktı, demek ki çok açılmamak lazımmış.

    (bkz: those were the days)
20 entry daha
hesabın var mı? giriş yap