anadil

• bir çetin öner şiiri:
  
  bir daha dünyaya gelseydim eğer
  herşeye yeniden başlardım
  dolaşırdım yeryüzünü adım adım
  "ölü diller"i arardım,
  dağlara taşlara saçılmış
  eski sözcükleri toplardım.
  
  boynumda hamayıl gibi "ha"
  adım simurg,
  soyadım anka.
  gökyüzüne ağardım;
  kafdağı'nın tepesine konar,
  küllerimden doğardım.
  
  kılavuzum olurdu
  sosruko-sosrukua- nart.
  yoldaşım, kanatlı bir at.
  altımda karadeniz, akdeniz,
  dicle, fırat, atlantis, mu.
  arardım kökenimi, soyumu
  nereli
  ve
  kim olduğumu.
  
  terkimde hatti, kucağımda hitit,
  ne yitik zebur
  ne ahdi atik
  ne ahdi cedid
  ne turu sina'da musa,
  ne çarmıhta isa.
  damgalar,
  çivi yazıları,
  kil tabletler...
  ve
  tabula rasa!
  
  afrika'dan, asya'dan geçerdim.
  soluklanırdım mezopotamya'da
  rastlardım nuh'a ağrı dağı'nda.
  
  asma bahçelerinde babil'in
  kan kırmızı şaraplar içerdim,
  kan izlerini bulurdum kabil'in.
  
  mısır'a sürerdim atımı sonra,
  nil nehri'nde konuk olurdum firavunlara;
  siris, osiris, ra!
  seslerin resmini çizerdim duvarlara.
  do, si, la, sol, fa, mi, re.
  ve yeni anlamlar biçimlere,
  üçgen, kare, daire.
  mavi, sarı, kırmızı
  vururdum tarihin yüreğine.
  
  ah bir tek yitik sözcüğü bulsaydım eğer,
  çözülürdü dilimdeki düğümler
  şimdi ne yapsam
  ne etsem
  nafile!
  yabancılaştım artık kendime bile
  "anadili giysisiymiş insanın"
  susa susa ben dilimi yitirdim
  başka dillerden sözcükler giydim.
  
  şimdi ben
  kırk odalı bir handa
  kırk yamalı bir yorgan
  şimdi ben
  arapça anlayan
  latince yazıp, türkçe konuşan bir pagan:
  anadilini unutup
  yadırgı dillere tapan.
  
  bağışla beni baba,
  bağışla anayurdum!
  adige gibi yaşamıyorum ama,
  artık adigece düşünüyorum.
  
  anadilimi örtün üstüme,
  anadilimi örtün!
  çıplağım;
  üşüyorum.