aytuğ akdoğan

• romantizm ile rasyonalizm çatışması çerçevesindeki bu hayat çemberinde, vuku bulan olaylara hem "bohem",hem de "devrimci" yaklaşabilen bir arkadaşımız..yaşına tezat bir muktedirlik ile "mütemadi" hayat mücadelesine "aykırı" bakabilen bir yürek..aşağıda militarizmle ilgili fikirleri beyan edilmektedir..
  
  "askerlik ancak sivilde ve genel olarak hayatında başarılı ve mantıklı adımlar atamamış, kabul görmemiş, isyan ve şiddetini bastıramamış ya da bir şekilde kendini önemli hissetmemiş erkekler için cazip olabilir. ben ne pahasına olursa olsun eli silah değil kalem tutan bir adama güvenirim. (polis ya da askerlerin olduğu yerde mi endişelenmeli insan yoksa olmadıkları mı?) aynı şekilde benim kadınım en azından elinde bir kitapla oturur kanepemizde. insanlar sadece kan dökerek değil düşünerek ve araştırarak da kendilerini ve o çok sevdikleri topraklarını kanıtlayabilirler. hepimizin savaşı değil sevgiyi ön plana çıkaran bir geleceğe ihtiyacı var. artık direkt olarak gözlerimizin içine bakarak konuşmak ve bencilliklerimiz, sömürge ve para hırsımız ve acınası insanlık tarihimiz ile yüzleşmeliyiz. insan olma bilinci farkındalıklarda yatar ve aptalı oynamakta bizden iyisi yok öyle değil mi? kahretsin ki aynen “öyle”…
  
  size devletten değil insandan yana olan herkesin söyleyeceği gibi, ortada yapılacak bir devrim varsa onu ancak halkın yapabileceğini savunuyorum. bu yıllar içinde tekrar gözler önüne serildiği gibi faşizan iktidarlığı on yıllardır devam eden diktatörleri direnişleriyle devirecek olan da gene halkın kendisidir. ve o devrimin çocukları bizim çocuklarımız olacaklar, çiçekler en çok onlara yakışacak. ben bir hippi, anarşist, punkçı, nihilist, sapkın, düşüncesiz ya da başıboş falan değilim, ben sadece sevginin, sevdiğim ya da sevebileceğim işlerin peşinde koşan sıradan bir adamım ve yargılandırmalarla kalıplara sokulacak bir durumum yok. bütün o isimleriniz bir süre sonra benim için anlamlarını yitiriyorlar, eylem peşindeyim ben. devrimse devrim, intiharsa ölüm. biz genelde her şeye rağmen devam etmeyi seçiyoruz, elbette bunun da ayrı bir güzelliği var fakat ben büyük şeyler istiyorum hayattan. herhangi bir ülkünün devrimiyse amaç yığınlar halinde polislerin üzerine yürüyen insanlar ya da dünyaya, varoluşa karşı bir tepkiyse olayımız kitleler halinde gelen intiharlar istiyorum. ben bir kızı seviyorsam onun dudaklarına yapışırım. delilikse bu beni kimse sınırlandırmasın. biraz da biz alalım dünyadan bir şeyler…"
  
  (bkz: militarizm)