bebeklerle girilen komik diyaloglar

• bebe bildiğin 21 aylık.
  
  -cübü jaja baju oju [eliyle bi yeri işaret ediyor]
  -??? evet? bu taraf? [o tarafa yöneliyorum]
  -jaba julu muvatalli!!?*@æ! [tamam muvatalli'yi sıktım. elini sallıyor, hayır lan dur o tarafa gitme der gibi dehşetle bakıyor]
  
  o tarafa gitmiyorum ama oturduğum yerden doğrulup baktığımda, koltuğun arkasında bebemizin az önce görüp çok korktuğu oyuncağın durduğunu fark ediyorum. korktuğu için annesi oyuncağı oraya saklamış, bu da kucakta falan bi ara oyuncağın saklandığı yeri fark etmiş...
  
  işte o an sözlük, bebeyle aramda bir bağlantı kurulduğunu anladım. aslında tam da, dilimi bilmeyen sarhoş (ve biraz (!) da saf) bir yetişkinle konuşuyormuş gibi hissettim. etrafındaki dünyanın farkında bir birey, bir benlik... görüntüler ve kavramlar beyninde rastgele uçuşup durmuyor, iyi kötü ayakları yere basan bir dünya algısı. demin öcünün saklandığı yerden çekiniyor. arada bir oraya bakış atıyor öcü çıkacak mı diye. bi de benimle bu konuda iletişim kurmaya çalışıyor. onu öcüden korumamı mı istiyor? beni mi uyarıyor (pek sanmıyorum)? ne amaçla olursa olsun bu konuda benimle iletişim kurmaya çalışması ve benim başta geveleme sandığım sinyallerin onun için gayet de anlamlı bir tehlike olan öcü için bir tür uyarı mesajı çıkması çok etkileyici.
  
  -abov demin de ne görim?! bizim korkunç öcü na şurdaki koltuğun arkaya saklanmış.
  -??? evet? bu taraf?
  -la dur gerizekalı kıt mısın, gitme lan oraya!!!?!!