• doğal kaynakların tükenişine dair bir distopya. doris lessing'in the grass is singing adlı romanı kadar güzel ve akıcı olmasa da, modern kültürün terk edilmiş kentlerdeki terk edilmiş çocuklar aracılığıyla, nasıl yağmacılık kültürüne dönüştüğü anlatılıyor. lessing'in gözlemleri yine keskin ve huzursuz edici. yaşananlar, orta yaşlı bir kadının izlenimleri aracılığıyla aktarılıyor ve romanın olay örgüsünden ziyade, bu izlenimlere odaklı olduğu söylenebilir. emily adlı kızın çocukluktan kadınlığa geçişi de mesafeli bir biçimde anlatılıyor.
5 entry daha
hesabın var mı? giriş yap