toy box

• asla unutamadığım bir anıya ev sahipliği yapmıştır:
  
  küçükken, teyzemle birlikte her zaman gittiğimiz, bizim evin yanındaki süpermarkete alışveriş yapmak için girdik. ben de o sıralar toy box delisiydim. sakızını çıkardığım gibi yere atar, o saçma sapan oyuncaklarını yapmaya kalkışırdım. neyse, teyzem alışverişini yaptı kasaya geldik. ama benim gözler yan tarafta 'beni al bak lolipop vercem' der gibi duran toy boxlara takıldı. ulan nesini seviyordum bilmiyorum ha. teyzeme sordum toy box alabilir miyim diye. hayır dedi. hayal kırıklığına uğradım. ama ne yapıp edip onu almalıydım. el çabukluğuyla bi tane kaptım. sihirbazlar yanımda halt etmişler. ödemeleri yaptıktan sonra eve geldik, oyuncağımı yaptım. aynı hırsızlığı başka bir markette daha yaptım. ama içimde bir rahatsızlık vardı. akşam eve babamlar geldiğinde onlara bütün yaptıklarımı itiraf ettim. babam hırsızlığın kötü bir şey olduğunu, toy box ucuz da olsa çaldığım marketlerde parasını ödemem gerektiğini söyledi. toy boxların parasını alıp marketlere borcumu ödedim. o an içim rahatlamıştı. işte o zamandan beri hiç hırsızlık yapmadım. toy box bana bunu öğretti. ama şimdi bakıyorum da eski işlevini kaybetmiş. yoldan sapmaya başlamış. yine de bu saçma kutuya teşekkür ediyorum. beni eski günlere götürdü. hüzünlendim bak şimdi.