la lenteur

• "motosikletinin üzerine yumulmuş giden insan bu gidişin somut bir saniyesine verir kendini yalnızca; geçmişten ve gelecekten kopmuş bir zaman parçasına tutunur; zamanın sürekliliğinden kopmuştur; başka bir deyişle, esrime durumundadır; bu durumda yaşı, karısı, çocukları, kaygıları umurunda bile değildir, unutmuştur onları, bu nedenle korkmaz, çünkü korkusunun kaynağı gelecektedir ve kurtulmuş bir insan için korkacak bir şey yoktur."
  
  tam da bu şekilde yaşamalı aslında hayatı. en azından hayatın bazı anlarını. kaçışı bulmalı ve kaçışa sığınmalı zaman zaman. bunu yapınca, yapabildiğin yeri/şeyi/yolu bulunca artık bir sığınağın olur.
  olmayınca, hayat devam etmeyince içine girebileceğin, istersen saatlerce çıkmayacağın, zamansız, mekansız, bilinçsiz bir korunak.