4 entry daha
  • gidememek ve gidemeyecek olmaktır.

    kendine bir ev bulursun önce. taşındın mı, yeni bir evin oldu mu, önce elindekileri yerleştirirsin, sonra bakarsın bir dolu eksik var, kendin bir şeyler eklersin, sonra yavaş yavaş hediyeler gelmeye başlar.. her yeni gelen hediye bir yerden sonra sana mutluluk yerine sıkıntı vermeye başlar.. çünkü bu mudur bundan sonra hayatım diye sorarsın kendine. bu ev mi, bu eşyalar mı, bu şehir mi, bu ülke mi? her gelen eşya senin üzerine yük gibi biner, kımıldamanı, gitmeni daha da zorlaştırır. gittikçe buraya sabitlendiğini hissedersin..

    peki sen burada bu hayata devam etmeye hazır mısın, son kararını gerçekten verdin mi? evet bir ev lazımdı yaşamak için, ama buraya temelli yerleşmek, bütün eksiklerini tamamlamak, evini kurmak, işini bulmak, bundan sonraki hayatının kalanı için her şeyi hazır etmek..

    taşınırken eve koyduğum her şeyi aslında kendi omuzlarıma koydum, bu kadar gitmek isterken, yanlış yerde olduğumu bile bile, yanlış şeyleri yaptığımı bile bile, üst üste bindirdim her şeyi, istemediğim hayatı sağlamlaştırdım. enerjimi, isteğimi, gücümü bambaşka şeyler için biriktirmem gerekirken tersini yaptım. umutlarımı yok ettim. şimdi, o eşyaların altında eziliyorum, artık nefes alamıyorum, bu kurduğum hayatın altında kaldım, ışığı bulamıyorum. kendi ellerimle ördüğüm hapsin içine kısıldım kaldım.
6 entry daha
hesabın var mı? giriş yap