78 entry daha
  • küçükken, büyüyünce başıma gelecek olduğunda nasıl tepki koyacağımı hesapladığım haldi.

    sanki büyüyünce hastalık misali başıma musallat olacaktı bu. o yüzden, bu halim anlaşılmasın diye, içinde o sesin olmadığı beş-altı cümle bulmaya çalıştığım oldu. ama o ses alfabenin içine öylesine işlemişti ki, o ses olmadan, ne çoğul eki eklemek mümkündü, ne de geniş veya şimdiki zamanı kullanmak. sayı dizisinin ilkini söylemek bile hayaldi. ve daha nice sözcükten uzak kalmanın acısı...

    çok geçmeden de pes etmiştim bu hal başına gelen insana dua etmekten başka yol olmadığını düşünüp.

    not: bu yazıda da kullanmamaya çalıştım o sesi. epey müşkülmüş vesselam.
150 entry daha
hesabın var mı? giriş yap